PİERRE CORNEİLLE (yazar)
FRANSIZ oyun yazarı, 1606 yılında Rouen'de doğdu. Rouen'da cizvit okulunda öğrenimini yaptı. 1624' de avukatlığa başladıysa da daha çok şiirle ilgilendi. İlk şiirlerini 1625' de yazdı.
1629-30 yılları sırasında Paris'de Marais
1633' de Richelieu'nün koruyuculuğu altında çalışan yazarlar arasına katıldı, ama kısa süre sonra saraydan ayrıldı. 1635' de "Médée" ile trajedi türünde eserler yazmaya başladı. Ertesi yıl en ilgi çekici komedisi olan "Komik Aldanış"ı, ardından da "Cid" oyununu yazdı (1636-37). Büyük başarı kazandı.
Üç yıl aradan sonra "kuralına uygun" trajediler yazmaya devam etti. Bunlar : "Horace (1640)", "Cinna (1641)", "Polyeucte (1641-42)", "Pompeius'un Ölümü (1642-43)", "Rodogune (1644-45)", "Bâkir ve Din Kurbanı Teodor", "Héraclius (1645-46)", "Nicomède (1651)" dir.
1950' de avukatlığı bıraktı. 1959' da yeniden tiyatroda üstünlüğünü göstermek istedi ; "Oedibe", "Altın Post (1661)", "Sertorius (1662)", "Othon (1664)", "Attila (1667)"yı yayınladı. Ama hiçbiri, 1640-50 yılları arası eserleri gibi başarı sağlayamadı.
Yeni nesil kendisine sırt çevirdi. Genç rakibi Racine'i tuttu. 1670' de iki rakip aynı konu üzerinde boy ölçüştüler. Bu yarışa, kahramanlık komedisi "Tite ve Bérénice" ile, Racine de "Bérénice" ile katıldı. Fakat Corneille'in eseri 20 temsilden sonra afişten kaldırıldı.
"Pulchérie (1672)" ve "
Karmaşık ve çözülmesi güç konulardan hoşlanırdı. Oyunlarının konusunu tarihten, özellikle Roma tarihinden aldı. Eserlerinde aile ve millet şerefine bağlılık, vatan sevgisi, mistik inanç vardır. Kadın-erkek sevgisi ise ikinci derecede bir ihtirasdır.
FRANSIZ oyun yazarı, 1606 yılında Rouen'de doğdu. Rouen'da cizvit okulunda öğrenimini yaptı. 1624' de avukatlığa başladıysa da daha çok şiirle ilgilendi. İlk şiirlerini 1625' de yazdı.
1629-30 yılları sırasında Paris'de Marais
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
"Mélite" adlı komedisini oynatmayı başardı. Bunu, "Clitandre" adlı bir oyunu (1630-31) ve üç yeni komedisi izledi : "Dul Kadın (1631)", "Nedime (1632-33)", "Place Royal (1633-35)".1633' de Richelieu'nün koruyuculuğu altında çalışan yazarlar arasına katıldı, ama kısa süre sonra saraydan ayrıldı. 1635' de "Médée" ile trajedi türünde eserler yazmaya başladı. Ertesi yıl en ilgi çekici komedisi olan "Komik Aldanış"ı, ardından da "Cid" oyununu yazdı (1636-37). Büyük başarı kazandı.
Üç yıl aradan sonra "kuralına uygun" trajediler yazmaya devam etti. Bunlar : "Horace (1640)", "Cinna (1641)", "Polyeucte (1641-42)", "Pompeius'un Ölümü (1642-43)", "Rodogune (1644-45)", "Bâkir ve Din Kurbanı Teodor", "Héraclius (1645-46)", "Nicomède (1651)" dir.
1950' de avukatlığı bıraktı. 1959' da yeniden tiyatroda üstünlüğünü göstermek istedi ; "Oedibe", "Altın Post (1661)", "Sertorius (1662)", "Othon (1664)", "Attila (1667)"yı yayınladı. Ama hiçbiri, 1640-50 yılları arası eserleri gibi başarı sağlayamadı.
Yeni nesil kendisine sırt çevirdi. Genç rakibi Racine'i tuttu. 1670' de iki rakip aynı konu üzerinde boy ölçüştüler. Bu yarışa, kahramanlık komedisi "Tite ve Bérénice" ile, Racine de "Bérénice" ile katıldı. Fakat Corneille'in eseri 20 temsilden sonra afişten kaldırıldı.
"Pulchérie (1672)" ve "
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
(1674)"dan sonra yazı hayatından çekildi. Son yıllarını Paris'de huzur içinde geçirdi. Vefatından (Paris - 1684) evvel bütün tiyatro eserlerini bir araya toplayarak yayınladı (1682). Her şeyden evvel oyun yaratma dehası vardı. Oyunları daha çok entrika komedisidir. Karmaşık ve çözülmesi güç konulardan hoşlanırdı. Oyunlarının konusunu tarihten, özellikle Roma tarihinden aldı. Eserlerinde aile ve millet şerefine bağlılık, vatan sevgisi, mistik inanç vardır. Kadın-erkek sevgisi ise ikinci derecede bir ihtirasdır.
